ماهنامه علمی - آموزشی تخصصی مدیریت تدبیر

Mendeley  

Zotero  

آنچه که معمولاً درتعاریف نظام تدبیرشایسته بیان می شود،عبارت است از فرایند تدوین و اجرای خط مشی‌های عمومی درزمینه‌های اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی با مشارکت سازمان‌های جامعه مدنی و با رعایت اصول شفافیت، پاسخگویی واثربخشی به گونه‌ای که ضمن برآوردن نیازهای اساسی جامعه، به تحقق عدالت، امنیت و توسعه پایدارمنابع انسانی ومحیط زیست منجر شود. بسیاری ازصاحبنظران نیز، تعریف گسترده تری ازآن ارائه کرده‌اند.به این معنا که فرایندی است که ازطریق آن به طور جمعی، مسائل مبتلا به جامعه حل شده ونیازهای جامعه نیزبرطرف می‌ شود. طبق این دیدگاه، نظام تدبیر شایسته صرفاً شامل دولت نمی‌شود بلکه بخش خصوصی وافراد وگروه‌های جامعه مدنی را نیز دربرمی گیرد و سیستم‌ها، رویه‌ها و فرایندهایی را که به نوعی درامربرنامه ریزی، مدیریت و تصمیم گیری دخیل هستند، شامل می‌شود. نظام تدبیرشایسته که گاهی از آن با نام حاکمیت خوب عنوان می شود، رویکردی برای توجیه افکارعمومی نمی باشد بلکه واقعیتی است که نمی توان آن را انکارکرد.نیازروزافزون جوامع به آن، نه ازسرفشارهای بین‌المللی، بلکه به خاطر ضرورت همگامی برای نیل به توسعه همه جانبه درسطح جهانی است. UNDP (برنامه عمران سازمان ملل متحده)، شاخص‌هایی را برای سنجش نظام تدبیر شایسته ذکر کرده که پاسخگویی، حاکمیت قانون، شفافیت، مشارکت، مسئولیت‌پذیری، اجماع محوری، کارآیی و اثربخشی و عدالت‌جویی، از مهمترین موارد آن است. درهمین راستا، ماهنامه تدبیر برطبق روال هر ماه خود، گفت و گویی را به کمک تنی چند از صاحبنظران حوزه مسایل اجتماعی انجام داده و موضوع نظام تدبیر شایسته را به بحث و تبادل نظر گذاشته است. آنچه که در پی می خوانید، بخش نخست سخنان کارشناسان شرکت کننده دراین گفت و گو است.
دریافت متن کامل