دوره 26، شماره 276 - ( 6-1394 )                   جلد 26 شماره 276 صفحات 40-37 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

اسماعیلی رخ مهدی. نظام نوآوری بخشی چارچوبی برای سیاستگذاری. ماهنامه علمی - آموزشی تخصصی مدیریت تدبیر. 1394; 26 (276) :37-40

URL: http://tadbir.imi.ir/article-1-2872-fa.html


چکیده:   (2492 مشاهده)
نظام نوآوری مبحث نسبتا جدیدی است که در دهه 1980 به صورت جدی وارد ادبیات نوآوری و فناوری شده است. این موضوع بیشتر مورد علاقه سیاستگذاران است تا بتوانند به اهداف اقتصادی و اجتماعی شان برسند. فریمن نظام نوآوری را شبکه ای از نهادها در بخش عمومی و خصوصی تعریف کرده است که فعالیتها و تعاملهایشان آغازگر، انتقال دهنده، اصلاح کننده و منتشرکننده فناوریهای نو است . متکالف عقیده دارد نظام نوآوری مجموعه ای از نهادهای مشخص است که به صورت مشترک و جداگانه در امر توسعه و انتشار فناوری های نو مشارکت دارند و چارچوبی را ایجاد می کنند که دولتها سیاستهای تاثیرگذار بر فرایند نوآوری را از طریق آن شکل میدهند و اجرا میکنند. بنابراین نظام نوآوری، نظامی از نهادهای مرتبط به هم است برای خلق، ذخیره سازی و انتقال دانش، مهارت و مصنوعاتی که فناوریهای نو را تشکیل می دهند . بیجی نظام نوآوری را گروهی از شرکتهای خصوصی، موسسات تحقیقاتی دولتی و عمومی و مجموعه های مختلف دیگری از تسهیل گران فناوری میداند که در تعامل با یکدیگر، خلق یک یا تعدادی از نوآوریهای فناورانه را تقویت میکنند و این امر در چارچوبی از نهادها رخ میدهد که انتشار و به کارگیری این نوآوریهای فناورانه را تسهیل می کنند
متن کامل [PDF 239 kb]   (1 دریافت)    
نوع مطالعه: كاربردي | موضوع مقاله: عمومی
دریافت: 1394/7/14 | پذیرش: 1394/7/14 | انتشار: 1394/7/14

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به ماهنامه علمی - آموزشی تخصصی مدیریت تدبیر می باشد.

Designed & Developed by : Yektaweb