ماهنامه علمی - آموزشی تخصصی مدیریت تدبیر

سرمایه گذاری مستقیم خارجی یکی از اصلی ترین
نمودهای "جهانی شدن" است. امروزه اقتصاددانان و
دولتها همگی بر اهمیت حیاتی سرمایه گذاری خارجی
اتفاق نظر دارند. از دیدگاه آنها این مسئله نیرویی برای
ایجاد طیف وسیعی از تحولات اقتصادی به حساب میآید.
سرمای هگذاری خارجی م یتواند ابزاری برای رشد و توسعه
باشد و اغلب کشورها، به ویژه کشورهای در حال توسعه
که امکانات اقتصادی کمتر و نقدینگی پایین تری دارند،
برای اجرای طر حهای اقتصادی و رشد اقتصادی–صنعتی
خود، به دنبال جذب سرمای ههای خارجی هستند. بنابراین
سرمایه گذاری خارجی دارای ابعاد سیاسی و اقتصادی
وسیعی است. به طور کلی، بحث تأمین منابع مالی با
توجه به شرایط متقاضی منابع، منبع و محل تأمین منابع،
بازار مرتبط و مکانیز مهای موجود و منشأ منبع مالی، از
حیث داخلی و خارجی قابل تقسی مبندی و تعریف است.
در این میان، تأمین مالی بنگا ههای اقتصادی یا از طریق
منابع داخلی صورت میگیرد یا در صورت لزوم صاحبان
بنگاه م یبایست از منابع بیرونی که خود شامل منابع داخل
کشور و خارج کشور م یشود سرمایه مورد نیاز خود را
تأمین کنند.
تأمین منابع مالی خارجی چه به صورت قرضی و چه
غیرقرضی عمدتاً مورد نیاز بنگاههای دولتی و خصوصی
کشو رها بوده است. اگرچه این منابع م یتواند با تلفیق با
ابزارهای موجود، تأمین کننده بخشی از منابع مالی مورد
نیاز دولتها نیز باشد.