ماهنامه علمی - آموزشی تخصصی مدیریت تدبیر

امروزه، بسیاری از سازمانها نقش اساسی دانش در رسیدن به اهداف استراتژیک و کسب مزیت رقابتی را دریافته اند. بی شک، دانش به عنوان یکی از مهمترین سرمایه های سازمانی میتواند به عنوان ابزار سودمندی در راستای افزایش عملکرد سازمانی مدنظر باشد. بنابراین، آگاهی از میزان آمادگی سازمان برای استقرار این سرمایه م یتواند در تصمیم گیری مدیران مؤثر واقع شود، به طوری که مدیریت دانش به صورت یک الزام در سازمانها در جهت پیشبرد اهداف راهبردی و عملیاتی قدم بر دارد و قادر به اجرای پروژه های تعریف شده باشد تا بتواند درک، آگاهی یا شناخت فعالیتهای تجربی و علمی را میسر سازد. چنانکه عصر امروز، عصر دانش و بنگاه دانش محور در تمامی ابعاد زندگی کاری است، لذا در این عصر خلق و تسهیم دانش به عنوان مزیت رقابتی سازمانها مطرح میشود تا بتواند در طی روند پژوهش فاکتورهایی جهت موفقیتهای حیاتی و الزامی سازمانها برشمارند و آنها را در راستای بهبود منابع انسانی به کار گیرند. بهبود منابع انسانی در قلمرو مدیریت دانش مانند یک رهبر سبب تقویت ویژگیهای یک اصل نظام مند میشود، این موضوع در حالی است که با توجه به ویژگ یهای یک پروژه و موقتی بودن آن، جدایی نیروها از سازمان، تکرار صحیح و خطا و دوباره کاریها را در پروژ ههای عملیاتی به حداقل میرساند