ماهنامه علمی - آموزشی تخصصی مدیریت تدبیر

اصل پارتو یا قانون "اندک حیاتی" بیان میکند که 80 درصد رخدادها از 20 درصد علتها به وجود می آیند. شاید اصل پارتو
را بتوان بر عملکرد سازمانها نیز حاکم دانست، به این معنی که 80 درصد نتایج هر سازمانی توسط 20 درصد افراد حاصل
میشود؛ همان 20 درصدی که در ادبیات مدیریت منابع انسانی، ب هعنوان استعدادهای سازمانی شناخته میشوند.
مدیریت استعدادها از سال 1997 با انتشار مقال های با عنوان " The War For Talent " وارد ادبیات مدیریت منابع
انسانی و ادبیات عمومی سازمان شد. در ابتدای آن مقاله این سؤال مطرح شده بود که "چرا یک فرد مناسب باید به شرکت
شما بپیوندد؟" و "شما چگونه او را بیش از یک سال حفظ خواهید کرد؟" اینها سؤالاتی هستند که مدیران ارشد در همه
سازما ها باید از خود بپرسند.
سازمانهای ایرانی چند سالی است که به مدیریت استعدادها به عنوان ابزاری برای شناسایی و پرورش استعدادهای بیرونی
و درونی روی آورده اند اما نظیر هر رویکرد مدیریتی دیگری، مدیریت استعداد نیز در اجرا، از آسیب دور نمانده است.
دکتر "محمدمهدی علی شیری" معتقد است که برخی سازمانهای ایرانی حرکتهای خوبی در زمینه مدیریت استعداد
داشته اند اما تا رسیدن به بلوغ در این زمینه راه زیادی باقی است. گفت وگوی تدبیر با این استاد دانشگاه امام صادق )ع( از
نظرتان میگذرد