مفروضه حاکم بر اذهان محققان حوزه تغییر و تحول سازمانی دلالت بر این نکته دارد که سازمان یادگیرنده
نتیجه و برآیند فرایند یادگیری سازمانی است. بر این اساس، سازمان یادگیرنده سازمانی است که در آن
فرایند یادگیری سازمانی جاری باشد. اعتقاد بر این است که سازمان یادگیرنده علاوه بر فرایند یادگیری
سازمانی از فرایند یادگیری زدایی سازمانی نیز تأثیر میپذیرد. اگرچه این دو مفهوم به لحاظ ماهیت نظری
مستقل از یکدیگر هستند، اما هدف هر دو تغییر و بهبود سازمانی و ایجاد سازمان یادگیرنده است. همزمان با
تغییر روش های اجتماعی، دانش نیز توسعه می یابد و همزمان دانش قبلی کهنه میشود. نگرانی سازمان ها در
دهه هفتاد، چگونه خوب یاد گرفتن بود؛ در دهه نود، چگونه سریعتر و بیشتر یاد گرفتن و در حال حاضر، چالش
اصلی چگونه یادگیری زدایی کردن است. یادگیری و یادگیری زدایی راه هایی برای ایجاد تغییر فردی و سازمانی
هستند و یادگیری زمانی انجام میشود که یادگیری زدایی رخ داده باشد. در این مقاله سعی شده است ضمن
ارائه تعاریف و پیشینه یادگیری زدایی، به ابعاد مختلف آن در سازمان ها و نیز رویکردهایی که در قبال این فرایند
در سازمانها می توان اخذ نمود اشاره کرد.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |