تحولات سریع فناوری و رشد فزاینده جمعیت و استفاده از منابع طبیعی در طی چند دهه گذشته موجب شد تا بشر در حل چالش ها و بحرانهای نوظهور، به رویکردها
و ابزارهای مختلف روی آورد. پیدایش پارادایمهای رشد، توسعه و یا توسعه پایدار در این راستا قابل تبیین است. مفهوم پایداری و رویکردهای مرتبط، به سرعت
در اقتصاد موجب ایجاد شاخه های اقتصاد منابع طبیعی و محیط زیست و اخیراً اقتصاد سبز شد ] 3[ و در بسیاری از کشورها، راهنمای تدوین راهبردهای توسعه و
برنامه ریزیهای کلان و منطقه ای قرار گرفت که در اقتصاد مقاومتی جایگاه ویژه ای دارد. اقتصاد مقاومتی در واقع یک الگوی بومی و علمی است که برآمده فرهنگ انقلابی
و اسامی ما است، متناسب با وضعیت امروز و فردای ما است، مربوط به وضع کنونی و شرایط کنونی کشور نیست، این یک تدبیر بلندمدت برای اقتصاد کشور است،
میتواند اهداف نظام جمهوری اسامی را در زمینه مسائل اقتصادی برآورده کند که قطعاً باور و مشارکت همگانی و اعمال مدیریت های عقلایی و مدبرانه، پیش شرط
و الزام چنین موضوعی است ] 5[. اقتصاد مقاومتی کاهش وابستگیها و تأکید روی مزیت های تولید داخل و تلاش برای خوداتکایی است. در این مقاله میزان تأثیر
توسعه پایدار و اقتصاد سبز بر اقتصاد مقاومتی بررسی میشود. امید است تا با بهره گیری از مفاهیم توسعه پایدار و اقتصاد سبز بتوان قدم های مثبت و رو به جلویی در
راستای تحقق آرمان های اقتصاد مقاومتی برداشت.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |