دوره 27، شماره 289 - ( 9-1395 )                   جلد 27 شماره 289 صفحات 2-2 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

سرمقاله: ضرورت تفاهم ملی برای مدیریت انرژی در ایران. ماهنامه علمی - آموزشی تخصصی مدیریت تدبیر. 1395; 27 (289) :2-2

URL: http://tadbir.imi.ir/article-1-3469-fa.html


چکیده:   (2164 مشاهده)

کشورمان ایران به عنوان بزرگترین دارنده ذخایر توامان نفت و گاز در جهان شناخته می شود، با این حال این دارندگی فقط یک سوی قضیه است و در سوی دیگر، فقدان مدیریت صحیح ملی بر روند کاربست این حجم از ذخایر در روند توسعه ی ملی کشور به عنوان اصلی ترین چالش پیش رو، کلیت مفهوم این دارندگی را تهدید می کند، به تعبیر دیگر اگر از عقب ماندگی کشور در تحقق مدیریت انرژی هراس نداشته باشیم و با همین رویه ادامه دهیم اصلا دور و دیر نیست که ایران را در زمره واردکنندگان اصلی انرژی و ی ککشور حقیقتا ورشکسته ببینیم. در بررسی مفهوم عقب ماندگی ایران در مدیریت انرژی، اصلی ترین وجوه شامل عدم مدیریت در سطوح کلان نظام تولید، توزیع و مصرف و فقدان تناسب میان تولید ناخالص ملی و روند مصرف انرژی را باید مورد تحقیق قرار داد، در حقیقت جمعیت 80 میلیون نفری ایران در حالی که به تناسب جمعیت تولید ناخالص بسیار کمی دارند اما دهها برابر بیشا ز ی ککشور با جمعیت مشابها نرژی مصرف می کنند. برا ساس رویه هایا ستاندارد جهانی، برای تولید هر هزار دلار تولید ناخالص داخلی حدود ۰.۱۹ تن )معادل( نفت خام انرژی مصرف می شود، چنین تناسبی را در اغلب کشورهای پیشرفته یا حتی در اقتصادهای کمتر توسعه یافته فاقد منابع نفتی می توان دیدا ما در ایران، برای تولید هر هزار دلار تولید ناخالص داخلی ۰.۶۳ تن معادل نفت خام انرژی مصرف می شود. در عین حال با کاهش نرخ جهانی نفت در سالهای اخیر و به دلیل  اثر مستقیم درآمدهای ناشی از این کاهش بر مجموع تولید ناخالص داخلی بایدا حتمال داد که در حوالی سالهای 94 تا 95 این رقم به مراتب بیشتر هم شده است و یعنی ایران میزان بیشتری از انرژی را برای حصول همان حد تولید ناخالص مصرف کرده و شکاف عقب ماندگی ایران به نسبت کشورهای دیگر بیشتر هم شده است. رده ی بسیار بالایا یران در شاخص شدت انرژی نیز یکی دیگر از نشانه های مهم فقدان مدیریت انرژی در سطح مصرف است، شدت مصرف انرژی در ایران حدود ۹ برابر ژاپن و نروژ، ۷ برابر کشورهای صنعتی اروپایی، ۳ برابر عربستان سعودی و ۴ برابر ترکیه و تقریبا 5 برابر متوسط جهانی این شاخص است. کشورمان ایران که با جمعیتی حدود یک درصد جهان بیش از ۴ درصد از میزان کل تولید گاز جهانی را مصرف می کند، و تاسف بار اینجاست که از این میزان عظیم گاز مصرفی نه تنها سهمی زیر سه دهم درصد در تجارت جهانی گاز داریم بلکه حدود ۴۰ درصدا ز کل گاز مصرفی کشور در خانه ها مصرف می شود، حوزه ای که می دانیم هیچ اثری رویا ندازه تولید ناخالص داخلی مان ندارد و صرفا با درآمد فروش گازبها قابل توجیه است. در همین بخش خاص، با وجود تولید حدود 700 میلیون مترمکعبی روزانه گاز درایران اما پیش بینی ها نشان می دهدبا ادامه همین روند سالیانه حدود ۱.5 درصد نیز به مصرف مجموع گاز مورد تقاضای بخش خانگی و نفت گاز مصرفی شبکه نیروگاهی افزوده می شود،اگر بخواهیم این اعداد را در جدولی که حاوی میزان پیش  بینی تولید ذخایر گاز و سیستم پالایشگاهی کشور باشد وارد کنیم، خروجی این اعداد این است که ایران تا حدود سال 1402 شمسی یعنی تا هشت سال آتی، تمام تولید گاز میدان پارس جنوبی و تعدادی دیگر از میادین
گازی مهم کشور و نیز بخش عمده گازوییل تولیدی شبکه پالایشگاهی کشور را باید روزانه مصرف در بخش خانگی و نیروگاهی کند که با تعرفه های به شدت پایین نرخ به فروش می رسد و از آن پس ایران را باید در فهرست واردکنندگان این حامل های انرژی دانست.

     
نوع مطالعه: كاربردي | موضوع مقاله: مديريت مالي
دریافت: 1395/12/14 | پذیرش: 1395/12/14 | انتشار: 1395/12/14

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به ماهنامه علمی - آموزشی تخصصی مدیریت تدبیر می باشد.

Designed & Developed by : Yektaweb