ماهنامه علمی - آموزشی تخصصی مدیریت تدبیر

پیشرفت علم و فناوری و گسترش روزافزون اطلاعات در عصر جدید از یکسو شرایط زندگی را تسهیل نموده و از سوی دیگر، دگرگونی‌های سریع اجتماعی، تغییر سبک زندگی و پیچیدگی‌ها‌‌ی زندگی امروزی باعث تهدید جدی بهزیستی و آرامش جسم و روان شده است و زندگی اغلب انسان‌ها‌‌ را در مقابل مشکلات زندگی، آسیب پذیرتر کرده است. به همین دلیل، افراد اغلب از استرس، اضطراب، افسردگی و رنجش بی‌دلیل و احساس بی‌کفایتی در رویارویی با مشکلات زندگی رنج می‌برند. لذا اغلب برای کاهش اضطراب و احساس آرامش دوباره به راه‌حل‌ها‌‌ی متنوعی چشم دوخته‌اند که استفاده بی‌رویه داروهای آرام‌بخش، قرص‌ها‌‌ی خواب‌آور، الکل، انجام تمرینات ریلکسیشن، ایجاد معنا در زندگی و روش‌ها‌‌ی درمانی همچون هنر درمانی، شناخت درمانی و مدیتیشن دلیل این مدعاست. همان‌طور که مهارت‌ها‌‌ی ارتباطی برای موفقیت فرد امری حیاتی است، برای شکل‌گیری و بقای سازمان نیز  مهارت‌ها‌‌ی ارتباطی و رفتاری، حیاتی بوده و مهم‌ترین عامل توسعه و تعالی انسانی است. سازمانی که کارکنان آن با یکدیگر ارتباط مؤثر نداشته باشند نمی‌توانند توانمندی‌ها‌‌ی لازم را برای اجرای وظایف خود کسب کنند، زیرا ارتباط، بستر مناسبی برای مبادله اطلاعات، دانش و تجربیات است. از سوی دیگر، هیچ سازمانی نمی‌تواند موفق شود، مگر اینکه منابع انسانی آن نسبت به انجام وظایف خود، انگیزه شغلی داشته باشند و در جهت تحقق اهداف تلاش کنند.