برای سالهای زیادی کارفرمایان از مزایای رایانه و فناوری در پشتیبانی از افزایش بهرهوری در سازمانها تبلیغ کردهاند، اما این سؤال مطرح میشود که آیا کارکنان از فناوری به دلایل غیر کاری استفاده میکنند؟ در اکثر موارد پاسخ مثبت به نظر میرسد که این پدیده «سایبرلوفینگ» نام گرفته است. اگرچه اینترنت به رغم داشتن سهمی در کارایی کارکنان، با اجازه دادن به آنها برای دسترسی سریع به اطلاعات در موضوعات مختلف و تسهیل ارتباطات در سراسر جهان، با نگرانی کارفرمایان مواجه شده است. تحقیقات اولیه نشان میدهد استفاده از اینترنت با اهداف شخصی در طول ساعات کاری موجب تأثیر منفی بر بهرهوری شده است. استدلال این بود که زمان کاری کارکنان که میتواند برای اهداف کاریشان مورد استفاده قرار گیرد، به هدر میرود و در نتیجه احتمالاً آنها را غیربهرهور میکند. از سوی دیگر، تحقیقات اخیر نشان داده است که اینترنت میتواند به بهرهوری کمک نماید. مطالعات نشان داده است که نهتنها اینترنت ابزار ارزشمندی است که به کارکنان در انجام وظایف تعیین شده یاری میرساند، بلکه حتی زمانی که منطقی استفاده میشود، اجازه میدهد تا کسانی که مشغول به کار هستند لحظاتی به استراحت بپردازند. این امر منجر به بهبود در تمرکز و در نهایت و بهرهوری میشود. با این حال، شواهد نشان میدهد که اینترنت در کنار مزایایی که ایجاد کرده، ابزار تجاری کارآمدی است و بزرگترین ابزار تفریحی دنیا را نیز در دسترس کارکنان قرار داده است که گاهی نیز منجر به سوءاستفاده از منابع اینترنتی یا فعالیتهای غیرمرتبط کاری توسط کارکنان شده و موجبات نگرانی بسیاری از سازمانها را فراهم نموده است. نتایج مطالعه اوگرین و پیرسون (2013) نشان میدهد که 60 الی 80 درصد زمانی که افراد در محیط کاری از اینترنت استفاده میکنند مربوط به کارشان نیست. در این مقاله قصد داریم این پدیده سایبرلوفینگ را با توجه به پیشینهها و پیامدهای آن بررسی کنیم. این مقاله به ما کمک میکند تا توانایی بهتری برای مواجهه با این پدیده نوظهور و رو به رشد را کسب کنیم.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |