مدت زمان زیادی از معرفی رسمی پارادایم «نوآوری باز» در محافل دانشگاهی و منابع علمی جهان نمیگذرد؛ اما در همین دوران کوتاه نیز شواهد معتبری از اثربخشی این رویکرد جدید در خلق ارزش برای سازمان و مدیریت گزارش شده است. شرایط کنونی حاکم بر فضای کسبوکار در جامعه ایران که متأثر از بحرانهای اقتصادی اخیر و همچنین مناسبات بینالمللی کشور در عرصه سیاست خارجی، دچار التهاب و پریشانی شده است، ضرورت بهکارگیری الگوهایی جدید و کارآمدتر در نظام مدیریت سازمان را مضاعف ساخته است. نهضت نوآوری باز میتواند یکی از این سازوکارهای پیشنهادی باشد که از طریق اصلاح خرده نظام تحقیق و توسعه در سازمانهای ایرانی، مسیر مناسب برای عبور از شرایط خطیر کنونی را روشنتر خواهد ساخت و به عنوان ابزاری قدرتمند در دست مدیران این سرزمین، به استقرار گفتمان اقتصاد مقاومتی کمک مینماید. این مقاله میکوشد تا ضمن بررسی منابع علمی و گزارشهای رسمی منتشر شده در کشور، مدیران ایرانی را با ظرفیتهای مستتر در این رویکرد نوظهور آشنا سازد. بنابراین ابتدا تاریخچهای از این مفهوم گزارش میشود و در ادامه، دیدگاههای مختلف در زمینه چیستی و ماهیت آن مرور خواهند شد تا تعریفی نسبتاً جامع از نوآوری باز ارائه گردد. تبیین اهمیت و جایگاه نوآوری باز و همچنین معرفی مهمترین اهداف و کارکردهای مورد انتظار از آن در بخش بعدی مقاله خواهد آمد و در پایان نیز ضمن برشمردن برخی عوامل و زیرساختهای ضروری برای موفقیت نظام نوآوری باز، شرایط سازمانهای ایرانی در این عرصه گزارش خواهد شد.
نوع مطالعه:
گزارش مورد |
موضوع مقاله:
مدیریت تکنولوژی و نوآوری دریافت: 1397/12/26 | پذیرش: 1397/12/26 | انتشار: 1397/12/26