در زمانه ای زندگی می‌کنیم که بارزترین خصیصه آن، تغییر است و تنها پدیده‌ای که در آن، بدون هیچ تولرانسی به کار خود ادامه می‌دهد در حقیقت همان پدیده تغییر است. سرعت تغییرات به حدی است که راه کارهای مواجهه با تغییرات محیطی نیز خود نیازمند سازماندهی مجدد و دیدی منتقدانه می‌باشند. فرایند کارآفرینی و خلاقیت که اساس و بسترساز تغییر و تحول و دگرگونی و یکی از ابزارهای دست افراد، سازمان‌ها و جوامع برای بقا در این محیط متلاطم است نیز از این قاعده مستثنی نیست. در این مقاله سعی شده است با توجه به سطوح تغییر از دیدگاه هرسی و بلانچارد، نگاهی دوباره به آموزش کارآفرینی در کشور داشته باشیم.