ماهنامه علمی - آموزشی تخصصی مدیریت تدبیر

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

---

انرژی یکی از مهمترین نهادههای تولید و از عوامل اصلی توسعه است. اگرچه تأمین امنیت عرضه انرژی در دنیا از مسائل استراتژیک پیش روی تمامی دولتهاست، لیکن ضروری است اهمیت مدیریت تقاضای انرژی نیز همانند مدیریت عرضه انرژی مورد توجه قرار گیرد. در حالی که در کشورمان طی سنوات گذشته، توجه غالب در جهت مدیریت عرضه انرژی بوده و مدیریت تقاضای انرژی کمتر مورد توجه جدی قرار گرفته است. مدیریت تقاضای انرژی و تلاش در جهت استفاده بهینه از منابع انرژی در تمامی کشورهای پیشرفته دنیا از مه مترین عوامل پیشرفت پایدار صنعتی بوده است. در عین حال، رابطه تنگاتنگ انرژی و محیط زیست، توجه به مقوله بهینه سازی مصرف انرژی را عمق بیشتری بخشیده است. قیمت پایین حاملهای انرژی در داخل کشور، یارانه پرداختی دولت، محدودیت منابع فسیلی، رشد بالای مصرف سالانه انواع حاملهای انرژی در ایران، عدم کارایی فنی و اقتصادی مصرف انرژی، امکان صادرات فرآورده های نفتی و مشکلات مرتبط با محیط زیست ناشی از مصرف غیرمنطقی و ناکارای سوخت، بهینه سازی مصرف انرژی در کشور را به یک ضرورت تبدیل کرده است. برای بسیاری از کشورها دهه های 1970 و 1980 ، دوره عطفی برای اعمال مدیریت بهتر و برنامه ریزی کارآمدتر برای مصرف انرژی در توسعه اقتصادی و بخشهای صنعتی، حمل و نقل و ساختمان بوده است. علت این امر و توجه خاص به مسائل صرفه جویی انرژی، تدوین سیاست ها و به کارگیری مکانیزمهای لازم برای این منظور، عمدتاً ناشی از شوک اول نفتی، ضرور تهای تأمین امنیت انرژی، افزایش قیمت حاملهای انرژی در سطح جهانی و اثرات مخرب زیست محیطی به کارگیری انرژی های فسیلی بوده است. اجرای صحیح و اصولی برنامه های بهینه سازی مصرف حامل های انرژی که آثار آن در تمامی زیربخشهای اقتصاد ملی و بهبود محیط زیست ملموس است، در تأمین سیاستهای راهبردی کشور در سطوح ملی و بین المللی از نقش تعیین کنند های برخوردار است. ضرورت و اهمیت انرژی در ساختار و ثبات اقتصادی، اجتماعی و سیاسی کشور از یکسو و آگاهی از این نکته که منابع انرژی فسیلی پایان پذیر است از سوی دیگر، در چند سال گذشته، مبنای توجهات عمده و خاص به بهینه سازی مصرف انرژی بوده است. سیاستگذاری انرژی یکی از مهمترین ابزارهای مدیریت مصرف انرژی است که عموماً در سه حوزه سیاستهای تشویقی، سیاستهای تنبیهی و سیاستهای آموزش و آگاه سازی دسته بندی می شود. حمایتهای دولت در قالب طرح یارانه سود تسهیلات و کمک بلاعوض در راستای سیاستهای تشویقی، اجرای استانداردهای معیار مصرف انرژی در بخشهای صنعتی و جریمه های مربوط به افزایش بهای حاملهای انرژی مصرفی در راستای سیاستهای تنبیهی، اطلاع رسانی و آموزشهای عمومی در راستای سیاستهای آموزش و آگاه سازی بوده است. "جایزه ملی مدیریت انرژی" تلفیقی از سیاستهای تشویقی، آموزشی و آگاه سازی است که دریافت آن توسط مصرف کنندگان انرژی، بسیار افتخارآمیز محسوب میشود.

     

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---