عصر کنونی، عصر دانش و توانایی است. همان گونه که الوین تافلر در کتاب های موج سوم و جابجایی در قدرت نیز مطرح کرده، عامل قدرت و جابجایی در دنیای امروزی که دوره موج سوم و پست مدرنیسم لقب گرفته است، دانش و دانایی است. بر همین مبنا، امروزه توسعه از محور اقتصادی به محور اطلاعاتی و دانایی تبدیل شده است و چنانچه از اندیشمندانی چون پیتر دراکر، چارلز هندی، پیتر سنگه و دیگران نیز نقل شده، سازمان های هزاره سوم از مفاهیم جدیدی همچون مدیران دانش، کارکنان دانش مدار، سازمان های دانش آفرین، یادگیرنده و یاددهنده صحبت می کنند. در عصر حاضر، توسعه منابع فکری، انسانی و مدیریت دانش به عنوان راز بقا و ماندگاری سازمان ها و جوامع تلقی می شود و مهم ترین چالش در عرصه کسب وکار، بهره مندی از نیروی انسانی هوشمند، مستعد، توانمند و شایسته است. از آنجا که سازمان ها در آینده با چالش های رقابتی فزاینده ای مواجه خواهند شد و برای مدیریت این چالش ها، نیاز به مدیرانی شایسته تر و اثربخش تر از مدیران فعلی خواهند داشت. لذا در سازمان های آینده نگر و آینده ساز مدیریت استعداد و جانشین پروری هر روز از اهمیت بیشتری برخوردار می شود. همچنین، ذکر این نکته ضروری است که جانشین پروری تنها مختص مدیران نبوده و در مشاغل کلیدی نیز کاربرد دارد.