ماهنامه علمی - آموزشی تخصصی مدیریت تدبیر
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
پس از اجرای قانون اصل 44 ، نوع خاصی از مالکیت در کشور شکل گرفت که طی آن برخی از شرکت های دولتی فقط هسته مرکزی خود را حفظ کرده و بخش های عملیاتی خود را به بخش خصوصی واگذار کردند. در این مدل، شرکت های دولتی مسئولیت سیاستگذاری و نظارت را بر عهده می گیرند. طبیعی است که هر گونه تصمیمی در مجموعه مرکزی برای توسعه و بهبود، فقط می تواند در حد سیاستگذاری و توصیه باشد و نمی توان شرکت های خصوصی همکار را که هر کدام ماهیت
حقوقی مستقلی دارند، به انجام کاری اجبار نمود. شرکت راه آهن مرکزی جمهوری اسامی ایران با حدود 32 شریک تجاری در حوزه حمل بار و مسافر، ده ها شرکت
پیمانکاری و مشاوره ای، ادارات کل مناطق راه آهن کشور و چندین واحد ستادی، یک سازمان حاکمیتی بزرگ محسوب می شود که یکی از وظایفش همراستاسازی تمامی این زیرمجموعه در مسیر اعتلای حمل و نقل ریلی می باشد. بالطبع این کار مستلزم برنامه ریزی مناسب، جلب اعتماد و حمایت شرکت های زیرمجموعه و انتخاب مسیر درست و دقیق حرکت است. «مجید احمدی زمانی »، مدیرکل دفتر مدیریت عملکرد شرکت راه آهن مرکزی جمهوری اسلامی ایران و دبیر جایزه تعالی حمل
و نقل ریلی کشور، در گفت وگو با تدبیر، از فعالیت های صورت گرفته در زمینه طراحی و اجرای مدل تعالی در این بخش و چالش های همراه سازی شرکای تجاری و سایر زیرمجموعه ها در مسیر تعالی می گوید.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |