شرکتهای بیمه از دیر باز، ریسکها و خطرات بیمهگذاران را پوشش می دهند و در مقابل این خدمات حق بیمه دریافت میکنند که برابر قوانین موظف هستند بخشی از حق بیمه دریافتی را جهت توانمندسازی خود در جبران خسارت بیمهگذاران سرمایهگذاری نمایند. این در حالی است که بیمهگذار و بیمهگر، هر دو بیشتر به قیمت توجه میکنند که در بلندمدت با کاهش نرخ یا ارائه تخفیف در حق بیمه به منظور جذب یا حفظ پرتفوی، بیمهگر امکان پوشش ریسکها و خطرات بیمهگذار را از دست میدهد. این موضوع به این دلیل است که بخش عمدهای از سهم بازار صنعت بیمه، به طور سنتی در اختیار رهبران بازار است. اما علیرغم این موضوع سایر شرکتها سعی میکنند، تا به عملکرد بهتری نسبت به رقبا دست یافته و بدین ترتیب سهم بیشتری از تقاضای بازار را از آن خود کنند. برای همین منظور با دادن تخفیف در قیمت سعی به افزایش سهم بازار خود دارند که این مسئله باعث میشود، آنها دائماً جنگ قیمت با هم داشته باشند و در بلندمدت توانمندی خود را در پوشش ریسکهای بیمهگذاران را از دست دهند. شاید بتوان بگوییم که صنعت بیمه ایران بر محور اقیانوس قرمز قرار گرفته است که فضا و پتانسیل بازار را ثابت و محدود فرض میکند و شرکتها تشویق میشوند که سهم خود را در این بازار بالا برده و بدین ترتیب، یک جایگاه تدافعی برای رقابت خود اتخاذ کنند. در نتیجه، جذب و نگهداری مشتری هرگز تا این حد بااهمیت نبوده است. بنابراین شناخت نیاز بیمهگذار و پاسخ به آن از یک سو و از سوی دیگر ایجاد تمایز و ارزشآفرینی در آمیختههای بازاریابی بیمه به غیر از کاهش در حق بیمه از مهمترین دغدغههای شرکتهای بیمه در شرایط کنونی باید باشد. به همین خاطر این پژوهش سعی دارد با بیان نظری و مطالعه کتابخانهای، راهکارهایی را جهت افزایش توان رقابتی در ارائه خدمات مطلوب و پوشش ریسکهای بیمهگذاران ارائه نماید.
نوع مطالعه:
كاربردي |
موضوع مقاله:
مدیریت منابع انساني دریافت: 1397/4/11 | پذیرش: 1397/4/11 | انتشار: 1397/4/11