ماهنامه علمی - آموزشی تخصصی مدیریت تدبیر
دوره 29، شماره 305 - ( 5-1397 )
جلد 29 شماره 305 صفحات 1-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
سرمقاله: مدیریتی متفاوت با صنایع بزرگ. ماهنامه علمی - آموزشی تخصصی مدیریت تدبیر. 1397; 29 (305) :1-1
چکیده: (1354 مشاهده)
بنگاه‌های کوچک و متوسط که از آن تحت عنوانSME یاد می‌شود امروزه به عنوان یکی از نهادهای اقتصادی، از طریق سرمایه‌گذاری خرد و کارآفرینی، زمینه های رشد و توسعه اقتصادی مبتنی بر دانش را فراهم می‌آورند. این بنگاه‌ها به واسطه جایگاه و ظرفیت‌های خود در سال‌های اخیر مورد اقبال سیستم بانکی کشورها نیز قرار گرفته‌اند.
بنگاه‌های کوچک و متوسط بلحاظ نقش آنها در هدایت بخش غیررسمی به بخش مولد اقتصاد و افزایش رقابت‌پذیری کالاها در بازار جهانی، موتور محرکه رشد اقتصادی در کشورها نیز محسوب می‌شوند.
SMEsها، واحدهای تولیدی – تجاری هستند که در طبقه بندی شرکت‌ها از نظر عوامل تولید نسبت به شرکت‌های بزرگ در سطح پایین‌تری قرار می‌گیرند. تعریف صنایع کوچک و متوسط در کشورهای مختلف با یکدیگر تفاوت دارد و تابع شرایط اقتصادی و صنعتی حاکم در آن کشور است. برخی از معیارهایی که برای تعیین نوع صنایع (کوچک، متوسط و بزرگ) به کار می‌روند عبارت‌اند از: تعداد کارکنان، سرمایه، دارایی کل، حجم فروش و ظرفیت تولید. در این میان رایج‌ترین معیار، تعداد کارکنان است که این نیز از کشوری به کشور دیگر متفاوت تعیین می‌شود، به‌گونه‌ای که در برخی از کشورها در طبقه‌بندی بنگاه‌ها، واحدهای خرد را هم در نظر گرفته‌اند، که به تبع آن، تعداد کارکنان در واحدهای خرد، کوچک و متوسط توزیع می‌گردند. علیرغم اینکه در ایران طبقه‌بندی بر اساس بنگاه‌های کوچک و متوسط می‌باشد.
بنگاه‌های کوچک و متوسط بلحاظ نقش آنها در هدایت بخش غیررسمی به بخش مولد اقتصاد و افزایش رقابت‌پذیری کالاها در بازار جهانی، موتور محرکه رشد اقتصادی در کشورها نیز محسوب می‌شوند.
SMEsها، واحدهای تولیدی – تجاری هستند که در طبقه بندی شرکت‌ها از نظر عوامل تولید نسبت به شرکت‌های بزرگ در سطح پایین‌تری قرار می‌گیرند. تعریف صنایع کوچک و متوسط در کشورهای مختلف با یکدیگر تفاوت دارد و تابع شرایط اقتصادی و صنعتی حاکم در آن کشور است. برخی از معیارهایی که برای تعیین نوع صنایع (کوچک، متوسط و بزرگ) به کار می‌روند عبارت‌اند از: تعداد کارکنان، سرمایه، دارایی کل، حجم فروش و ظرفیت تولید. در این میان رایج‌ترین معیار، تعداد کارکنان است که این نیز از کشوری به کشور دیگر متفاوت تعیین می‌شود، به‌گونه‌ای که در برخی از کشورها در طبقه‌بندی بنگاه‌ها، واحدهای خرد را هم در نظر گرفته‌اند، که به تبع آن، تعداد کارکنان در واحدهای خرد، کوچک و متوسط توزیع می‌گردند. علیرغم اینکه در ایران طبقه‌بندی بر اساس بنگاه‌های کوچک و متوسط می‌باشد.
نوع مطالعه: كاربردي |
موضوع مقاله:
استراتژی و تحول
دریافت: 1397/5/22 | پذیرش: 1397/5/22 | انتشار: 1397/5/22
دریافت: 1397/5/22 | پذیرش: 1397/5/22 | انتشار: 1397/5/22
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |