دوره 29، شماره 312 - ( 12-1397 )
جلد 29 شماره 312 صفحات 17-12 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (1675 مشاهده)
هر سازمانی برای اینکه اثربخش باشد قبل از هر چیز بایستی بتواند در موارد بحرانی ضمن انطباق و سازش با تغییرات محیطی و مقابله با هر مشکلی، بهترین منابع خود را به کار گرفته و با نیروهای تهدید کننده خارجی به طور موفقیت آمیزی برخورد کرده و نیروی آنها را در جهت هدف اصلی سازمان هدایت کند و همواره با حفظ توانایی های خود، آن را رشد و توسعه دهد و به تعبیری دیگر از سلامتی سازمانی برخوردار باشد که این سازمان نه تنها در محیط خود دوام می‌آورد بلکه در یک برهه زمانی طولانی مدت توانایی بقاء و سازش خود را به گونه مداوم گسترش می‌دهد. این هدف مستلزم تلاش مدیران برای هدایت محیطی می‌باشد که در آن کارکنان با انواع نیازها و تمایلات مشغول به کار هستند و می‌خواهند به بهترین وجه ممکن وظایف خود را به انجام برسانند، به طوری که بازدهی سازمان به حداکثر ممکن خود برسد. در حقیقت سلامتی سازمان از لحاظ فیزیکی، روانی، امنیت، تعلق، شایسته سالاری و ارزش گذاری به دانایی، تخصص و شخصیت ذی نفعان و رشد دادن به قابلیت‌های آنها و انجام وظایف محول شده از سوی فراسیستم‌های خود در اثربخشی رفتار هر سیستمی تاثیر بسزایی دارد.
نوع مطالعه: گزارش مورد |
موضوع مقاله:
سازمان و سیستم
دریافت: 1397/12/26 | پذیرش: 1397/12/26 | انتشار: 1397/12/26
دریافت: 1397/12/26 | پذیرش: 1397/12/26 | انتشار: 1397/12/26
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |