دوره 30، شماره 318 و بهمن-اسفند - ( 12-1398 )                   جلد 30 شماره 318 و بهمن-اسفند صفحات 16-11 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML Print


چکیده:   (1177 مشاهده)
یک روز صبح زود، هنگامی که ویلهلم شونگن استاد برجسته دانشکده کشاورزی دانشگاه و مرکز تحقیقات واژنینگن در هلند، تازه وارد اتاقش شده بود و در حال کلنجار رفتن با قهوه‌جوش خودش بود، یک تماس تلفنی از پیرابیل وایت دریافت کرد. وایت ادعا میکرد که از یک مرکز مهم دولتی در ایالات متحده با او تماس گرفته و به ایمیل چند روز قبلش اشاره کرد که در آن، پرسش‎هایی را درباره کاشت و پرورش نوعی گوجه فرنگی تیره مطرح کرده بود. شونگن احتمال میداد که شاید کل این ماجرا نوعی شوخی باشد که توسط دوستانش سازماندهی شده است. آیا یک مشاور کشاورزی معمولی در سرزمین پیدا نمی‎شود که روش پرورش گوجه فرنگی را به این کارآموز تلفنی بیاموزد؟ بعید نیست که در آن سوی خط دوستان شونگن بابت این مضحکه به او میخندیدند و دستش می‏انداختند. اما شونگن جانب احتیاط را رعایت کرد، محترمانه سخن را کوتاه کرد و از وایت خواست تا برای تداوم این گفت‎وگو، نامه‎ای رسمی به دانشگاه واژنینگن نوشته شود تا او نیز پاسخ رسمی و جدی‎ به این درخواست بدهد. اما با کمال تعجب، بیست و چهار ساعت بعد، نامه رسمی وایت، همراه با تأییدیه دانشکده درکارتابل الکترونیکی او بود. شونگن با خواندن نامه، به دلایل مراجعه وایت به او و پرسش‌های عجیب و غریبش پی برد. «گوجه فرنگی تیره» قرار بود تا در سیاره مریخ کاشته و نگهداری شود! در واقع این بخشی از پروژه ناسا برای ایجاد یک پایگاه اقامت در مریخ بود و گروهی از دانشمندان ناسا مشغول مطالعه امکان توسعه کشاورزی بر روی آن سیاره در پروژه «مارس 2023» بودند. این پیش‎فرض عجیب‎وغریب، یعنی کاشتن گوجه فرنگی در «محیط» پیچیده‎ای مانند مریخ، همه مبانی ذهنی شونگن را به هم میریخت. دشواری‏های «انتقال بذر» از زمین به مریخ، دگرگونی‏های مربوط به «تفاوت در گرانش» دو سیاره، «چرخه اکوسیستمی» جدید و خیلی چیزهای دیگر باید فهرست می‏شد و مورد بررسی قرار می‎گرفت. شونگن دریافت که پیچیدگی موضوع در «محیط» کار نهفته است.
هنگامی که از بهینه‎سازی انرژی سخن می‎گوییم یا به موضوع اعطای یارانه‏های انرژی می‎پردازیم، پا به عرصه‎ی اقتصاد و سیاست گذاشته‎ایم و تردیدی نیست که توجه همهجانبه به این مقولات، بدون وساطت مفاهیم سیاسی و اقتصادی امکان‏پذیر نیست. در بسیاری از کتب، مقالات و دوره آموزشی مدیریتی، و از جمله مدیریت انرژی، اغلب با دستورعملها، تجویزها و توصیه‎هایی مواجه می‏شویم که پیش‎فرض آن‎ها نادیده‎انگاشتن یا دست ‎کم سکوت درباره‎ «محیط» است.
در اینجا، صیانت از منابع گران‎بهای انرژی و مراقبت از مصرف صحیح آن در چرخه تولید، توزیع تا مصرف، را «مدیریت انرژی» می‎نامیم. از این منظر، مدیریت انرژی و تمامی زیرمجموعه‎های وابسته به آن، مانند ممیزی انرژی، بهینه‎سازی انرژی، برنامه‎ریزی انرژی و نظایر آن، در درون یک «محیط اقتصادی و سیاسی» در حال تحقق است و از این رو، بررسی چند عامل اقتصادی و سیاسی بهعنوان نمونه‎هایی از این عوامل محیطی در دستور کار این گزارش است و می‏تواند راهگشای ما در درک «محیط» باشد. این عوامل عبارت است از: 1. یارانه انرژی، 2. تورم، 3. نرخ غیر واقعی ارز، 4. قیمت‏های تصنعی، 5. کیفیت تنظیم‎گری (رگولاتوری)، 6. هزینه مبادله و 7. فضای کسب‌وکار.
متن کامل [PDF 286 kb]   (1 دریافت)    
نوع مطالعه: كاربردي | موضوع مقاله: سیاست گذاری عمومی
دریافت: 1399/4/22 | پذیرش: 1399/12/10 | انتشار: 1399/12/10

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.