%0 Journal Article %T %J TADBIR, A MONTHLY MAGAZINE ON MANAGEMENT %V 25 %N 267 %U http://tadbir.imi.ir/article-1-2289-fa.html %R %D 2014 %K %X در سالهای اخیر تحولاتی نظیر بلوغ و توسعه یافتگی کارکنان و ظهور نیروهای دانشی در تمام عرص هها، دانش محور شدن فرایندهای سازمانی، نرخ بالای رشد فناور یهای نوین، افزایش نقش و مسئولیت اجتماعی دولت ها در پاسخگویی به شهروندان و افزایش اهمیت سرمایه اجتماعی و انسانی در فرایند پیشرفت کشورها، ضرورت شایسته سالاری را بیش از پیش نمایان ساخته است. دول تهای موفق، دول تهایی هستند که بتوانند افرادی با قابلیتها و شایستگی های مناسب را جذب کنند، پرورش دهند و برای ایفای نقش در پست های سازمانی متناسب در آن ها ایجاد انگیزه نمایند. دول تها راهبردهای کلان خود را از طریق دستگاهها و سازمانهای تحت پوشش خود در سطح جامعه به اجرا می گذارند. عملکرد موفق این نهادها به تحقق اهداف کلان و ارتقای سطح کارآمدی دول تها منجر م یشود. بخش قابل توجهی از توفیق دستیابی به اهداف و رضایت شهروندان از دولتها نیز حاصل کیفیت و سطح خدمت رسانی این دستگاههاست. در میان عوامل گوناگونی که به موفقیت سازما نهای دولتی در انجام وظایف و مسئولی تهای محوله می انجامد، نقش مدیران دولتی اهمیتی قابل توجه دارد. مدیران دولتی به واسطه وظایف و اختیاراتی که بر عهده دارند، می توانند نقش بی بدیلی را در هدایت و راهبری سازمانها بر عهده بگیرند. بر این اساس، سازمان ها باید از مؤثرترین روشها برای یافتن مدیران شایسته بهره گیرند. شایسته گزینی به معنای انتخاب افرادی با قابلیت و شایستگی متناسب با جایگاه و پست مدیریتی از میان داوطلبان است. «شایستگی » ترکیبی از دانش، مهارت و ویژگ یهای شخصیتی از جمله انگیزه، ارزش و نگرش است. شایستگی آن دسته از خصوصیات شاغلان است که علاوه بر ایجاد زیربنای رفتارهای موفق شغلی، موجب عملکرد برجسته و ممتاز آ نها در آن شغل یا پست م یشود. شایستگی باید قابل مشاهده و انداز هگیری باشد و با ثبات و تکرار در رفتار فرد مشاهده شود. %> http://tadbir.imi.ir/article-1-2289-fa. %P 2-2 %& 2 %! %9 Applicable %L A-10-1-70 %+ %G eng %@ ISSN-7199.1022 %[ 2014