TY - JOUR T1 - TT - شاخص آمادگی شبکه ای و جایگاه ایران JF - Tadbir JO - Tadbir VL - 29 IS - 304 UR - http://tadbir.imi.ir/article-1-3869-fa.html Y1 - 2018 SP - 37 EP - 43 N2 - جهان ضمن اینکه در حال وارد شدن به انقلاب صنعتی چهارم است، با افزایش ظرفیت‌های پردازش و ذخیره‌سازی اطلاعات مواجه بوده که نتیجه آن دسترسی بیشتر دانش نسبت به گذشته است. اثرات فناوری‌های جدید مانند اینترنت اشیاء، هوش مصنوعی، چاپ های سه‌بعدی، ذخیره انرژی و محاسبات کوانتومی، امکان بالقوه‌ای را برای توسعه در ابعاد مختلف پیش روی افراد قرار داده است. سرعت تغییرات توسعه‌ای در این انقلاب به‌گونه‌ای است که با تغییر در ساختار عمده صنایع، تأثیر بر سیستم های تولید، تأثیر بر روش‌های مدیریت و حکومت، آن را از «انقلاب‌های صنعتی» قبلی متمایز کرده است. با این حال، این پیشرفت‌ها ضمن تأمین مزایای زیاد، مخاطراتی را نیز در پی خواهد داشت. این تغییرها اگر به خوبی مدیریت شود، توانایی ایجاد نوآورهایی را دارد که باعث رشد و تأثیرات مثبت اجتماعی خواهد شد و چنانچه به درستی مدیریت نشود، چالش‌هایی مانند تهدیدات سایبری، مسائل مربوط به حریم خصوصی و اثرات دو قطبی نمودن فناوری‌ها در بازارهای کار، می‌تواند مزایای این تغییرات بنیادین را از بین ببرد. فناوری اطلاعات و ارتباطات)ICT(محور و بنیان این انقلاب است. آینده کشورها، کسب‌و‌کار و افراد بیش از هر زمان دیگری به چگونگی پذیرش فناوری‌های دیجیتالی بستگی دارد. بسیاری از کسانی که می‌توانند بیشترین سود را از آن خود کنند، هنوز به این فناوری‌ها متصل نشده‌اند. از سال 2001 گزارش جهانی فناوری اطلاعات توسط انجمن جهانی تجارت با همکاری دانشگاه INSEAD و دانشگاه کرنل منتشر می‌شود. در این گزارش‌ها محرک‌های ((driverانقلاب ICT در سطح جهان با استفاده از شاخص آمادگی شبکه‌ای (NRI) مورد سنجش قرار می‌گیرد. در حال حاضر وضعیت آمادگی شبکه‌ای با استفاده از 53 معیار مجزا ارزیابی می‌گردد. این شاخص، امکان شناسایی اولویت کشورهای مورد مطالعه را برای استفاده از ICT در جهت توسعه اقتصادی اجتماعی فراهم می‌آورد. نتایج به دست آمده از گزارش سال 2016 نشان می‌دهد: نوآوری به طور فزاینده‌ای وابسته به فناوری دیجیتالی و الگوهای کسب‌و‌کار می‌باشد. در صورت هدایت هوشمندانه چالش‌های آن، می‌توان شاهد کسب دستاوردهای اقتصادی و اجتماعی مناسبی در حوزه ICT شد. پذیرش ICT توسط کسب‌و‌کارها، کلید حرکت و جهش آنها در توسعه است، لذا تشویق کسب‌و‌کار برای درک قدرت فناوری‌های‌ دیجیتال باید اولویت دولت‌ها باشد. ضروری است هر دو بخش خصوصی و دولتی تلاش خود را برای سرمایه‌گذاری در راه‌حل‌های نوآورانه دیجیتالی برای پاسخگویی به انتظارات اجتماعی افزایش دهند. نهایتاً یک اقتصاد دیجیتالی پایدار به چارچوب‌هایی که به سرعت در حال تحول هستند بستگی دارد، این چارچوب‌ها به جامعه اجازه مشارکت، انطباق با اثرات رخدادهای فناوری و واکنش سریع نسبت به تغییرات محیط را می‌دهند. غفلت و کوتاهی در این زمینه مسیر توسعه کشورها و رقابت‌پذیری اقتصاد و سایر کسب‌و‌کار را با نقص و چالش مواجه کرده که جبران آنها به سادگی امکان‌پذیر نخواهد بود. M3 ER -