چکیده: (3209 مشاهده)
در سالهای اخیر تحولاتی نظیر بلوغ و توسعه یافتگی کارکنان و ظهور نیروهای دانشی در تمام
عرص هها، دانش محور شدن فرایندهای سازمانی، نرخ بالای رشد فناور یهای نوین، افزایش نقش و
مسئولیت اجتماعی دولت ها در پاسخگویی به شهروندان و افزایش اهمیت سرمایه اجتماعی و انسانی
در فرایند پیشرفت کشورها، ضرورت شایسته سالاری را بیش از پیش نمایان ساخته است. دول تهای
موفق، دول تهایی هستند که بتوانند افرادی با قابلیتها و شایستگی های مناسب را جذب کنند، پرورش
دهند و برای ایفای نقش در پست های سازمانی متناسب در آن ها ایجاد انگیزه نمایند.
دول تها راهبردهای کلان خود را از طریق دستگاهها و سازمانهای تحت پوشش خود در سطح
جامعه به اجرا می گذارند. عملکرد موفق این نهادها به تحقق اهداف کلان و ارتقای سطح کارآمدی
دول تها منجر م یشود. بخش قابل توجهی از توفیق دستیابی به اهداف و رضایت شهروندان از دولتها
نیز حاصل کیفیت و سطح خدمت رسانی این دستگاههاست. در میان عوامل گوناگونی که به موفقیت
سازما نهای دولتی در انجام وظایف و مسئولی تهای محوله می انجامد، نقش مدیران دولتی اهمیتی
قابل توجه دارد. مدیران دولتی به واسطه وظایف و اختیاراتی که بر عهده دارند، می توانند نقش بی بدیلی
را در هدایت و راهبری سازمانها بر عهده بگیرند. بر این اساس، سازمان ها باید از مؤثرترین روشها
برای یافتن مدیران شایسته بهره گیرند. شایسته گزینی به معنای انتخاب افرادی با قابلیت و شایستگی
متناسب با جایگاه و پست مدیریتی از میان داوطلبان است. «شایستگی » ترکیبی از دانش، مهارت
و ویژگ یهای شخصیتی از جمله انگیزه، ارزش و نگرش است. شایستگی آن دسته از خصوصیات
شاغلان است که علاوه بر ایجاد زیربنای رفتارهای موفق شغلی، موجب عملکرد برجسته و ممتاز
آ نها در آن شغل یا پست م یشود. شایستگی باید قابل مشاهده و انداز هگیری باشد و با ثبات و تکرار
در رفتار فرد مشاهده شود.
نوع مطالعه:
كاربردي |
موضوع مقاله:
مدیریت منابع انساني دریافت: 1393/9/24 | پذیرش: 1393/9/24 | انتشار: 1393/9/24