ماهنامه علمی - آموزشی تخصصی مدیریت تدبیر

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

---

به عنوان یک مربی در بسیاری از برنامه های توسعه رهبری، یکی از اولین مشکلاتی که اغلب باید در مورد مدیران تحت پوشش برنامه حل کنم، پایبندی و یا همراهی نسبتا پا یین آ نها با فرایندها و مراحل مختلفی است که با هدف توسعه شایستگی های مورد نیازشان برنامه ریزی شده است. نکته جالب توجه در این مورد آن است که اکثر این مدیران اصولا به اثربخشی و توان تاثیرگذاری این برنامه ها اعتقاد دارند و با وجود این اعتقاد است که به گفته خودشان وقت کافی برای همراهی مناسب با این برنامه ها را ندارند. اما همین مدیران فرصت های نسبتا زیادی را برای فعالیت هایی همچون گشت و گذار در شبکه های اجتماعی و یا حتی بازی کردن با بازی های ساده گوشی موبایل خود مانند ، Angry Birds Tetris و ... صرف می کنند. سوال اینجاست که چرا آ نها برای روزی کیی دو ساعت وقت گذرانی اینچنینی انگیزه لازم را دارند اما برای صرف وقت در برنامه های توسعه ای خود وقت کافی و یا به بیان بهتر انگیزه کافی را ندارند؟ همین سوال در مورد انگیزه بازی کردن است که حوزه بازی وارسازی را خلق کرده و توسعه داده و در حوزه های مختلف کاربردهای متعددی را برای آن ایجاد کرده است.

متن کامل [PDF 164 kb]   (1 دریافت)    

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---