عرصه اقتصاد کشور همواره شاهد تضارب دو گفتمان رادیکال بوده است: گفتمان دولت ها که در هر زمان، همواره اوضاع
صادرات غیرنفتی را مناسب دانسته و از آرمانی بودن شرایط برای صادرات سخن میگویند و با آمار و ارقام میکوشند
کاهش اتکای اقتصاد به درآمدهای نفتی را اثبات کنند. در برابر این گفتمان، گفتمان اقتصاددانان منتقد قرار دارد که اقتصاد
کشور را در همه زمان ها، تماماً نفتی و سیاه میبینند و همواره هشدار میدهند که زنگ خطر برای اقتصاد ایران به صدا
درآمده است و اتکای شدید کشور به درآمدهای صادرات نفت را نشانه این خطر بیان میکنند.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |