پایداری در عمل، همان حفظ تعادل در تغییرات است، به این معنا که مواردی چون بهرهبرداری از منابع، جهتگیری سرمایهگذاریها، توسعه فناوری و تغییرات نهادی با هم هماهنگ باشند تا اینکه توان نسل فعلی و آینده برای رفع نیازها و آرمانهای انسانی افزایش یابد. بسیاری از صاحبنظران، پایداری را در قالب سه زیرمجموعه مرتبط تعریف مینمایند: حوزههای محیط زیستی، اقتصادی و اجتماعی. سیستم نیز مجموعه منظمی از اجزای به هم پیوسته است که برای رسیدن به یک هدف با یکدیگر در تعامل هستند. همانگونه که در تعریف سیستم مشخص است؛ وجود یک یا چند هدف و طبعا هدفمندی یک ویژگی اصلی سیستم است. هر سازمان را نیز میتوان یک سیستم در نظر گرفت چون مجموعهای از اجزای به هم پیوسته است که برای رسیدن به یک یا چند هدف مشخص با یکدیگر در تعامل هستند. برای اظهارنظر در خصوص موفق بودن یا نبودن سازمان، بایستی موفقیت آن را در مقایسه با هدف یا هدفهای تعریف شده سنجید. لذا پایداری سیستم بیانگر وضعیتی است که سیستم اهداف خود را در حوزههای محیط زیستی، اقتصادی و اجتماعی به شکل شایستهای تعریف کرده و همچنین با سطح مناسبی آنها را تامین نموده باشد. اخیرا نشستی با موضوع پایداری سیستم برگزار گردید که گزارش آن در ادامه آمده است.
نوع مطالعه:
كاربردي |
موضوع مقاله:
عمومی دریافت: 1397/10/24 | پذیرش: 1397/10/24 | انتشار: 1397/10/24